Ten pełen wyrazu pejzaż ukazuje spokojną scenę nad brzegiem rzeki pod rozległym, poplamionym chmurami niebem. Spokojny most łukowato przechodzi nad wodą, łącząc zespół stonowanych domów w ziemistych tonacjach, otoczonych ciemnym listowiem. Kompozycja naturalnie prowadzi wzrok od prawej strony, gdzie samotny ceglany dom z kominami stabilizuje scenę, przez most w stronę odległego miasta. Dwie postaci, elegancko ubrane na ciemno, dzielą pierwszy plan, nadając temu spokojnemu otoczeniu delikatną ludzką intymność. Pociągnięcia pędzla artysty są miękkie, ale celowe, łącząc przytłumione odcienie niebieskiego, szarości i brązu, aby wywołać spokojną, kontemplacyjną atmosferę. Subtelny kontrast między zacienionym pierwszym planem a jasnym niebem tworzy zrównoważoną harmonię, podczas gdy delikatne odwzorowanie elementów architektonicznych i naturalnych ukazuje głębokie uznanie dla codziennego życia.

Ograniczona paleta barw i mierzalna kompozycja odzwierciedlają zmieniające się wrażliwości artystyczne połowy XIX wieku, kiedy realizm zaczyna się przecinać z pojawiającymi się tendencjami impresjonistycznymi. Wpływ emocjonalny jest cichy, ale głęboki — odczuwalny jest wyraźny spokój i łagodna melancholia, które zapraszają widza do zatrzymania się i refleksji. Scena wydaje się jednocześnie konkretna i uniwersalna, to migawka chwili w czasie nasycona ponadczasowym spokojem. To dzieło jest świadectwem umiejętności artysty, który potrafi uchwycić nie tylko wygląd, ale i nastrój miejsca, przywołując rytmy codziennego życia nadbrzeżnego miasteczka we Francji w okresie subtelnej przemiany.