W tej urzekającej martwej naturze żywa energia palety kolorów występuje na pierwszym planie, tworząc czarującą atmosferę. Artysta zręcznie stosuje grube pociągnięcia impasto, nadając scenie teksturalną jakość; gładką i wzburzoną jednocześnie. Na pierwszym planie znajduje się talerz przyozdobiony dwoma jasnymi, naświetlonymi słońcem cytrynami, które prawie świecą na płaskiej, błyszczącej powierzchni; zapraszają widza do wyobrażenia sobie ich cytrusowego zapachu. Powyżej, pomarańczowy materiał elegancko spływa na nieokreśloną masę, tworząc zabawny kontrast z turkusowym materiałem poniżej. Ta interakcja tekstur jest fascynująca; wydaje się, jakby materiał można było dotknąć, jego fałdy są namacalne — każda fałda opowiada swoją historię.

Jednak to, co naprawdę zachwyca, to emocjonalny wpływ tej pracy. Te cytryny, w ich złotym blasku, mogą symbolizować ciepło, witalność lub nawet ulotny moment radości; są kotwicą pośród wzburzonych form — każdy ruch pędzla zdaje się wibrować emocjami, być może odzwierciedlając osobistą podróż artysty. Historycznie rzecz biorąc, dzieło to pochodzi z epoki, w której ekspresyjne użycie koloru zyskiwało na znaczeniu, często postrzegane w kontekście postimpresjonizmu. Zerkając na obraz, staje się przypomnieniem, że nawet proste obiekty mogą wywoływać głębokie uczucia, zamieniając zwykłe cytryny i teksturowane tkaniny w płótno emocji i uczuć.