Skąpany w delikatnym blasku jasnego pełnego księżyca, ten spokojny krajobraz rzeczny zaprasza widza do serenej nocnej scenerii. Księżycowe światło odbija się migotliwie na powierzchni wody, precyzyjnie uchwycając srebrzysty taniec światła i cienia. Sylwetki postaci cicho zbierają się przy brzegu, dodając ludzkiego ciepła do chłodnej, rozległej sceny. W oddali samotny żaglowiec sunie pod czujnym okiem księżyca, a po prawej stronie stoi dostojny dom z delikatnie oświetlonymi oknami, sugerując życie toczące się nawet w nocnym spokoju.

Kompozycja równoważy naturalne elementy z subtelnymi ludzkimi akcentami, wysokie drzewa wznoszą się niczym ciemne straże na tle stonowanego nieba, podczas gdy dalekie wzgórza miękko zlewają się z horyzontem. Paleta kolorów dominuje głębokimi błękitami, szarościami i delikatnymi bielami, tworząc atmosferę spokoju i tajemniczości. To sugestywne wykorzystanie chiaroscuro nie tylko podkreśla mistrzostwo artysty w operowaniu światłem, ale również wywołuje głębokie poczucie samotności i kontemplacji, charakterystyczne dla księżycowych pejzaży z początku XIX wieku. Można niemal usłyszeć szept wiatru, ciche pluskanie wody i poczuć chłodne nocne powietrze, czyniąc tę scenę ponadczasową medytacją nad spokojnym pięknem natury.