To uderzające dzieło przedstawia dramatyczne połączenie ognistych tonów i cieni, uchwycając niemal surrealistyczny moment w mitologicznej narracji. Na pierwszym planie widnieje stara miasto, zarysowane na tle burzliwego nieba, jego kształty są ostre, a cienie głębokie; każdy budynek szepcze historie minionych lat, prawdopodobnie zapomniane legendy. Stosowana paleta kolorów jest bogata i żywa, kąpiąca miasto w głębokich odcieniach pomarańczowego, czerwonego i fioletowego, przypominająca blask umierającego słońca lub może nadchodzącego piekła; wrażenie budzi krainę, w której granice między rzeczywistością a fantazją się zacierają.

Na tle pojawia się potężna postać, ucieleśniająca poczucie władzy i tajemniczości; jej złote odcienie świecą wyzywająco przeciwko ponurym ognistym chmurom. Postawa tej figury, dzika i dominująca, zawiera istotę mitu, być może sugerując ochronę lub bóstwo, które sprawuje pieczę nad światem śmiertelników. Cała kompozycja osiąga głęboki wpływ emocjonalny, wywołując uczucie podziwu i szacunku; widz jest nieuchronnie przyciągany do tego żywego widowiska historii i legendy, zapraszając do refleksji nad narracjami zawartymi w obrębie ramy dzieła.