To dzieło ukazuje młodego mężczyznę w kobaltowej niebieskiej koszuli, żywo osadzonego na wirującym tle żywych żółci i zieleni. Płynna technika pociągnięcia pędzlem ilustruje charakterystyczny styl Van Gogha, ukazując poczucie ruchu, które niemal sugeruje wiatr rozsypujący jego kasztanowe włosy. Nietypowy wybór chabra włożonego w jego kołnierz dodaje prosty, ale znaczący akcent, symbolizujący tematy młodości i piękna. Można niemal usłyszeć szept pól, zastanawiając się nad fakturą farby; to zaprasza do poczucia bliskości - ulotna chwila w czasie. Kontrast między dynamicznym tłem a centralną postacią tworzy zdumiewającą separację wizualną, rezonując z emocjonalną głębią i złożonością umysłu artysty.

Reflektując nad tym dziełem w kontekście końca XIX wieku, okresu emocjonalnego odkrywania poprzez sztukę, widzimy, jak dzieła Van Gogha często ucieleśniały jego wewnętrzny niepokój i pasję do życia. Ten portret to nie tylko obraz - to wgląd w duszę, wyraz delikatności ożywający dzięki kolorowi i kompozycji. Każde pociągnięcie pędzla jest zamierzone, a jednak pełne radosnej wolności, przypominając nam o pragnieniu artysty, aby przekazywać głębokie uczucia za pomocą przystępnych obrazów, które rezonują w każdym widzu; emocjonalny wpływ jest namacalny, zachęcając do nawiązania więzi, która wykracza poza samą płótno.