W tym żywym dziele Van Gogh uchwycił witalność natury, skondensowaną w wysoko rosnącym słoneczniku, który dominuje w pierwszym planie. Ten słonecznik, wręcz większy niż życie, dumnie stoi na tle malowanym w łagodnych, stonowanych odcieniach. Unoszące się pociągnięcia pędzla w intensywnych zieleń i żółciach nadają wrażenie radosnej energii; zdają się wibrować od ciepła słońca i energii świata naturalnego. Ekspresyjny styl artysty tchnie życie w płótno, a słonecznik, z jego odważnymi złotymi płatkami emanującymi radością, zaprasza do odczuwania wesołych emocji lata i wzrostu. Za słonecznikiem widać sylwetkę postaci oraz rustykalne struktury, które anchzięki tej scenie, zasugerowując ludzką obecność w obfitości ogrodu. Kompozycja tworzy równowagę między organicznymi kształtami natury a zorganizowanymi liniami ogrodzenia, kierując wzrok ku słonecznemu punktowi centralnemu.

Emocjonalny wpływ tego dzieła jest głęboki. Przekazuje wiadomość o witalności, wzroście i prostych przyjemnościach, które można znaleźć w codziennym życiu, łącząc widzów z ziemią. Stworzony w czasie, kiedy Van Gogh szukał otuchy w przyrodzie, to dzieło odzwierciedla jego pragnienie uchwycenia istoty życia poprzez kolor oraz kształt. To niezwykły moment w jego podróży, łączący jego uznanie dla natury z jego unikalną artystyczną wizją. Żywe kolory i dynamiczne linie mówią nie tylko o samym słoneczniku, ale także o namiętnym duchu artysty; poza płótnem rozgrywa się narracja o nadziei, kreatywności i trwałym pięknie świata naturalnego.