W tym hipnotyzującym dziele artysta przenosi nas do odległego miejsca, w którym klasztor buddyjski w formie fortecy wznosi się nad miękkim krajobrazem. Góry w tle zdają się odbijać majestatyczną strukturę, a ich łagodne krzywizny kontrastują z ostrymi kątami świątyni. Paleta kolorów to kojąca mieszanka zimnych błękitów i delikatnych szarości; wywołuje uczucie spokoju, niemal zapraszając nas do głębokiego oddechu i refleksji nad spokojem, który emanuje z tej świętej przestrzeni. Światło delikatnie igra na budynkach, sugerując moment tuż przed zachodem słońca, gdy świat cichnie, a czas wydaje się zatrzymywać.

Kompozycja jest starannie zaplanowana, kierując wzrok widza w stronę monumentalnego klasztoru i jednocześnie subtelnie prowadząc spojrzenie przez falisty teren. To poczucie głębi wzmacnia warstwowość kolorów, tworząc niemal senne wrażenie, które zaprasza do rozmyślania nad duchowością oraz pięknem odosobnionych sanktuariów. Możemy niemal usłyszeć szept dawnych modlitw niesionych przez wiatr, przypominających o bogatej historii kulturowej otaczających te struktury. To dzieło sztuki nie tylko ukazuje estetyczne piękno architektury buddyjskiej, lecz także budzi głęboką reakcję emocjonalną, łącząc nas z poczuciem spokoju i czci wobec boskiego.