W tej imponującej pracy rozwija się surrealistyczny krajobraz, przyciągając widza do innego świata. Na pierwszym planie dominują żywe kolory węża, którego ciało zdobią złożone wzory w odcieniach pomarańczowym i niebieskim; elegancko skręca się przez płótno, sugerując ruch - jakby był żywą, oddychającą istotą. Obecność węża jest niemal hipnotyzująca, wywołując uczucie zarówno niebezpieczeństwa, jak i czaru. W tle dramatycznie wyrastają zniszczone sylwetki starożytnej architektury, otoczone eteryczną mgłą. To przeciwieństwo tworzy fascynujące napięcie między tym, co namacalne, a mitycznym.

Paleta kolorów odzwierciedla żywą, ale tajemniczą atmosferę, z głębokimi niebieskimi i ziemskimi tonami, które nadają głębię i emocje. Silne kontrasty podkreślają wyrazistą kolorystykę węża, czyniąc go punktem centralnym dzieła. Złożone detale zarówno węża, jak i odległych ruin zapraszają widza do dalszego odkrywania, budząc ciekawość co do historii stojącej za tą enigmatyczną sceną. To dzieło rezonuje z widzem nie tylko wizualnie, ale również emocjonalnie, odzwierciedlając tematy legend, starożytnej mitologii oraz mistycznych cech świata naturalnego.