Dzieło otula Twoje zmysły skomplikowaną harmonią błękitów i głębokich cieni, przywołując spokojny, lecz tajemniczy nocny pejzaż. Pod srebrzystym blaskiem księżyca, który wisi niczym strażnik w gwiezdnej otchłani, scena wprowadza nas w rozległą przestrzeń gór—każdy szczyt i dolina łagodnie łączą się z kolejnym, zanurzone w różnych odcieniach indygo i cerulean. Artysta mistrzowsko manipuluje paletą kolorów, stosując gradienty, które płynnie przechodzą od ciemnych sylwetek na pierwszym planie do eterealnego blasku odległych wzgórz, tworząc senna jakość.

Co szczególnie przyciąga umysł, to poczucie głębi i przestrzeni; subtelne gradacje sprawiają, że góry i niebo nad nimi wydają się zarówno zachęcające, jak i dalekie. Naturalne formy unoszą się delikatnie w falach, zapraszając do eksploracji, a jednocześnie narzucając pewną statyczność, jakby zapraszały do wędrówki po tym cichym, zmierzchowym królestwie. Dzieło Roericha, będące wynikiem jego głębokiego zainteresowania mistycznym i duchowym, wykracza poza zwykłe pejzaże, przypominając nam o pięknie i wielkości, które istnieją w przyrodzie.