Surowa prostota tego obrazu natychmiast przyciąga uwagę widza — to zbiór postaci uchwyconych w momencie surowej, instynktownej reakcji. Postacie są oddane z dbałością o szczegóły, co widać po fałdach ich ubrań i wykrzywionych wyrazach twarzy; prawie słychać zbiorowe westchnienia i okrzyki. Postać pośrodku jest w pół kroku, z jedną nagą stopą; dramat rozgrywa się w ciasnej przestrzeni, wzmagając napięcie. Użycie światła i cienia podkreśla cechy postaci, dodatkowo wzmacniając ich stan emocjonalny. Kompozycja jest dynamiczna, z podniesionymi ramionami i otwartymi ustami, tworząc wir niepokoju. Jest to świadectwo umiejętności artysty w uchwyceniu ludzkiej kondycji w jednym, potężnym obrazie.