Spowita delikatnym światłem przenikającym przez gęste konary drzew, ta spokojna scena ukazuje cichy moment między człowiekiem a naturą. Młoda kobieta, ubrana w ciemną bluzkę i długą jasną spódnicę, stoi na żywo zielonej trawie, uważnie patrząc na żywą grupę białych i brązowych kaczek. W tle chłopiec opiera się o drewniane ogrodzenie, częściowo ukryty w cieniu i liściach, co dodaje głębi i subtelnej narracji kompozycji.

Dbałość artysty o światło i cień podkreśla bujność trawy i delikatną fakturę liści. Harmonijna paleta miękkich zieleni, bieli i ziemistych brązów przywołuje spokojny, wiejski krajobraz, zapraszając widza do wsłuchania się w ciche szelesty liści i łagodne kwakanie kaczek. Dzieło to pięknie oddaje ponadczasową więź między człowiekiem a naturą, wywołując nostalgię i spokojną kontemplację.