Obraz ten ukazuje zimowy pejzaż rzeczny, gdzie stonowana paleta miękkich błękitów, szarości i subtelnych różów tworzy atmosferę chłodnego spokoju. Impresjonistyczne pociągnięcia pędzla sugerują zaśnieżone, mgłą spowite miasteczko nadbrzeżne, z ciemnymi kominami przemysłowymi i wysokimi wieżami ledwo widocznymi w tle. Rzeka ożywa kilkoma małymi łodziami i parowcami, których delikatne fale wprowadzają ciche ruchy do nieruchomego, mroźnego powietrza. Światło odbijające się od wody i oddalonych budynków przekazuje zarówno zimno zimy, jak i spokojny, kontemplacyjny nastrój.

Technika artysty świadczy o mistrzostwie w operowaniu światłem i atmosferą, używając luźnych, nakładanych warstw pociągnięć pędzla do mieszania form i kolorów, przywołując miękkość śniegu i rozproszone światło zimowego nieba. Kompozycja równoważy bezruch oddalonego miasteczka z subtelną aktywnością na wodzie, zapraszając widza do wyobrażenia sobie przytłumionych dźwięków silników i cichego oddechu szronu. Powstałe w trudnych latach 1916 roku dzieło zdaje się oferować cichą odskocznię, uchwycając spokojną wytrzymałość natury i ludzkiego życia pośród surowości zimy i niepewności wojny.