Bukiet żonkili wybucha z ciemnej, eleganckiej wazy, której białe i żółte kwiaty stanowią żywy kontrast z ciemną, niemal czarną ceramiką. Waza stoi na stole, którego powierzchnia ma ciepły, złoty odcień, jakby odbijający światło. Z tyłu kompozycji zwisa zasłona w głębokim, karmazynowym kolorze, stanowiąca dramatyczne tło, które intensyfikuje kolory kwiatów i wazy. Małe, bogato zdobione pudełko, którego detale sugerują bogatą dekorację, spoczywa obok wazy. List, którego powierzchnia zawiera delikatny napis, leży otwarty na stole.

Użycie światła i cienia przez artystę jest mistrzowskie. Gra światła na wazie, fałdach zasłony i płatkach żonkili tworzy poczucie głębi i wymiaru. Ogólny efekt to ciche piękno i intymność, chwila uchwycona w czasie. Obraz wywołuje poczucie spokoju, oferując spokojną ucieczkę. Kompozycja jest zrównoważona, a kwiaty stanowią punkt centralny, przyciągający wzrok i zapraszający do kontemplacji.