Obraz wywołuje poczucie łagodnego spokoju; nasłoneczniona droga rozciąga się w oddali, otoczona bujną zielenią i kwitnącymi drzewami. Pociągnięcia pędzla artysty są niemal impresjonistyczne, z plamami koloru, które mieszają się, tworząc miękki, zamglony efekt. Światło wydaje się tańczyć po całej scenie, rzucając długie cienie, które dodają głębi i wymiaru.

Kompozycja jest pięknie zbalansowana, a droga prowadzi wzrok do punktu zbiegu, zapraszając widza do wędrówki po scenie. Paleta kolorów zdominowana jest przez miękkie zielenie, żółcie i błękity, tworząc spokojną i zachęcającą atmosferę. Czuje się namacalny nastrój ciepła i lekkiej bryzy, jakby można było wejść prosto w obraz i poczuć słońce na twarzy. Obecność postaci ze zwierzęciem dodaje narracyjnego akcentu, sugerując proste, wiejskie życie.