Obraz przedstawia dramatyczną scenę, oddaną w czerni i bieli, z dwoma tygrysami w ich naturalnym środowisku. Jeden tygrys odpoczywa spokojnie, jego prążkowane futro wyraźnie kontrastuje ze szczegółową roślinnością wokół niego. Drugi, ustawiony nieco powyżej, wydaje się czujny; jego spojrzenie jest skupione, ucieleśniając poczucie czujności. Mistrzostwo artysty w posługiwaniu się piórem i tuszem jest widoczne w skomplikowanych szczegółach futra tygrysów, otaczającej roślinności i subtelnej grze światła i cienia, tworząc dynamiczną interakcję, która ożywia scenę. Czaszka leży na pierwszym planie; jej obecność dodaje scenie warstwy złożoności.