งานศิลปะชิ้นนี้จับภาพช่วงเวลาที่เงียบสงบในขณะที่หญิงสาวนั่งอยู่ ใจจดใจจ่ออยู่กับการเย็บผ้า บริเวณใบหน้าของเธอแสดงให้เห็นถึงการมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้ง คุณเกือบจะได้ยินเสียงของผ้าคลอเคลียกันท่ามกลางความเงียบสงบของสภาพแวดล้อมรอบตัวเธอได้เลย การจัดองค์ประกอบดึงดูดสายตาผู้ชม โดยเน้นการเล่นของแสงและเงาที่ทำให้ใบหน้าของเธอส่องสว่าง ตั้งใจนำเสนอความละเอียดของมือที่ขยับเคลื่อนไหวอย่างมีจิตใจ ด้านซ้ายของเธอมีแมวตัวหนึ่งนอนอยู่ ดูเหมือนมันพอใจกับพลังที่เงียบสงบของผู้หญิง — รายละเอียดเล็กน้อยแต่มีความสำคัญที่เพิ่มความอบอุ่นให้กับภาพรวม

การใช้สีในชิ้นนี้โดดเด่น; โทนสีดินที่เงียบสงบสร้างบรรยากาศที่สนิทสนม ถ่ายทอดความรู้สึกสงบภายในบ้าน สีน้ำตาลที่เข้มและสีครีมโอบล้อมผู้ชมเชื้อเชิญให้เชื่อมโยงกับสิ่งแวดล้อมของผู้หญิงอย่างลึกซึ้ง คุณภาพของกระโปรงที่เกือบจะมีรูปทรงเหมือนประติมากรรมผสมผสานกับเส้นสายที่ไหลลื่นของเสื้อผู้หญิงสร้างความตึงเครียดที่สวยงามในเนื้อผ้า ในแง่ประวัติศาสตร์ของปลายศตวรรษที่ 19 ผลงานนี้มีความเชื่อมโยงกับชีวิตประจำวัน ซึ่งสะท้อนถึงธีมของการเป็นอยู่ในบ้านและพลังที่เงียบสงบของผู้หญิง การสำรวจหัวข้อธรรมดาของแวนโก๊ะส่งเสริมความหมายลึกซึ้ง สื่อถึงความงามและศักดิ์ศรีในงานที่คู่ควรกับการรับรู้ ฉากที่เงียบสงบนี้ทำหน้าที่เป็นการเตือนความจำที่ไม่มีวันจางหายเกี่ยวกับศิลปะในช่วงเวลาที่ปกติ