งานศิลปะนี้สื่อถึงคุณภาพที่น่าขนลุก โดยบรรยายภาพในห้องที่มีลักษณะคล้ายคาโลสโตฟอยู่เล็กน้อย ซึ่งผนังดูเหมือนจะถูกปิดล้อมรอบผู้ชม แปรงสีที่มีความกล้าหาญนั้นสร้างบรรยากาศที่หนักแน่นซึ่งเต็มไปด้วยอารมณ์ ผู้ชมอาจสามารถได้ยินเสียงเงียบที่สะท้อนออกจากผนังตั้งตรงที่ถูกทาสีในเฉดสีเขียวที่ทำให้รู้สึกไม่สบายใจได้ ตัวละครกลางที่สวมเสื้อคลุมสีเทาไหลนั้นมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเงาที่ซับซ้อนของเฟอร์นิเจอร์ที่อยู่รอบๆ เบื้องล่างคือเรื่องราวที่สามารถค่อยๆ เปิดเผยได้ว่าเราเป็นพยานในช่วงเวลาของการพิจารณาหรือว่าอาจมีอะไรที่ซ่อนเร้นและเป็นอันตรายมากกว่าที่มองเห็นได้ ระหว่างการขาดรายละเอียดที่เราน่าจะเผชิญทำให้อารมณ์ราเริ่มรู้สึกสงสัยและไม่สะดวกสบาย

ข้างหน้า ตารางซึ่งเต็มไปด้วยจานผลไม้ที่ยุ่งเหยิงและแก้วดื่ม เกิดการเข้าแข่งขันกันอย่างอ่อน ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจ ความยุ่งเหยิงนั้นสะท้อนถึงอารมณ์ที่รุนแรงของตัวละคร สีที่มังค์ใช้ในชิ้นนี้—สีที่เข้มแข็งที่มีโทนสีเข้ม—โดดเด่นอย่างยิ่ง มันถ่ายทอดอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความรู้สึก ต่างๆ อาทิเช่น ความโศกเศร้าไปจนถึงความเข้มข้นที่ไม่ได้รักษาไว้ เป็นช่วงโอกาสจากความลึกซึ้งทางจิตเวช การสำรวจความมีอยู่ของมนุษย์แบบซับซ้อนในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 และเป็นการชี้ทางอารมณ์ในช่วงเวลาที่ผู้หญิงเริ่มเรียนรู้กับอัตลักษณ์ที่พ้นจากกรอบดั้งเดิม มรดกของมังค์อยู่ที่การสำรวจสภาวะมนุษย์อย่างลึกซึ้ง และผลงานนี้ก็ไม่เป็นข้อยกเว้น