ฉากเปิดตัวด้วยบรรยากาศที่อ่อนโยน เกือบจะโศกเศร้า ถนนที่แสดงด้วยโทนสีเอิร์ธโทนที่นุ่มนวลจะนำสายตาไปยังกลุ่มอาคารที่ตั้งอยู่ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยคำสัญญาของสายฝน จังหวะการวาดของศิลปินเต้นรำไปบนผืนผ้าใบ สร้างพื้นผิวที่มีพื้นผิวซึ่งจับภาพการเล่นแสงและเงาที่ละเอียดอ่อน ต้นไม้เดียวโดดเด่นเป็นยาม รูปทรงเพรียวบางของมันทอดไปบนท้องฟ้าที่มีเมฆมาก ในขณะที่ใบไม้สีเขียวชอุ่มแสดงถึงความรู้สึกสงบ

เมื่อคุณมองไปที่บ้าน คุณแทบจะได้ยินเสียงกีบม้าที่อยู่ไกลออกไป เสียงกระซิบของลมพัดผ่านใบไม้ สีสันมีความนุ่มนวล แต่มีชีวิตชีวา การใช้แสงและเงาอย่างชำนาญของศิลปินทำให้ฉากมีคุณภาพที่จับต้องได้ ราวกับว่าคุณสามารถก้าวเข้าไปในภาพวาดและสัมผัสได้ถึงอากาศเย็นบนผิวหนังของคุณ เป็นช่วงเวลาที่ถูกจับในเวลา ภาพถ่ายของชีวิตในชนบทที่เงียบสงบ