ภาพทิวทัศน์ที่ชวนให้คิดนี้จับภาพชายคนหนึ่งยืนอยู่ริมลำคลองแคบ ๆ ที่มีผิวน้ำสะท้อนล้อมรอบด้วยโทนสีน้ำตาลและสีเหลืองอ่อนของปลายฤดูใบไม้ร่วงหรือฤดูหนาวต้น ๆ การจัดวางองค์ประกอบนำสายตาไปตามลำคลองคดเคี้ยว ที่ขนาบข้างด้วยต้นไม้เปลือยกิ่งที่ยื่นไปยังท้องฟ้าที่มีเมฆบาง ๆ พู่กันที่ละเอียดอ่อนสร้างความรู้สึกสงบและครุ่นคิด ชายคนดังกล่าวดูเหมือนกำลังโยนสายเบ็ดหรือยื่นมือไปยังน้ำ เชิญชวนให้จินตนาการถึงเสียงคลื่นน้ำและเสียงใบหญ้าแห้งที่กระทบกัน โทนสีที่สงบและมีดินเป็นหลักในภาพนี้สร้างบรรยากาศที่เศร้าแต่สงบ ทำให้ผู้ชมรู้สึกเหมือนอยู่ในช่วงเวลาที่แขวนลอยระหว่างการเคลื่อนไหวและความนิ่ง ผลงานชิ้นนี้สะท้อนถึงความงดงามอย่างละเอียดอ่อนของช่วงเวลาที่สงบเงียบในธรรมชาติ และแสดงให้เห็นถึงความใกล้ชิดกับทิวทัศน์ทั้งในระดับบุคคลและระดับสากล