ภาพวาดนี้ถ่ายทอดภาพของแนวเสาที่มาพร้อมหลังคาโค้งด้วยเฉดสีอ่อนนุ่มที่สร้างจังหวะทางสถาปัตยกรรมอย่างเงียบสงบ ช่องโค้งทอดยาวไปยังจุดลึกของภาพ ซึ่งรายละเอียดของเสาและช่องโค้งนั้นมีการไล่แสงเงาอย่างประณีต เน้นให้เห็นความเว้าโค้งอย่างชัดเจน เทคนิคการใช้เส้นและลักษณะการระบายแสดงถึงความแม่นยำ และทักษะในการวาดภาพ ที่ปรากฏความสง่างามและบรรยากาศที่ไร้กาลเวลา การจัดวางองค์ประกอบภาพดึงดูดสายตาเข้าหามุมมองลึกของแนวเสา อารมณ์ของภาพชวนให้รู้สึกราวกับได้ยินเสียงก้าวเดินและความสงบนิ่งในสถานที่ แสดงถึงความสำคัญอย่างลึกซึ้งของการศึกษาสถาปัตยกรรมในยุคศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา