ภาพวาดที่ละเอียดนี้จับภาพใบหน้าที่สงบของผู้หญิงคนหนึ่งที่นอนอยู่ด้วยท่าทางที่อ่อนโยนแต่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ ใบหน้าของเธอถูกปกคลุมด้วยเส้นผมยาวที่ไหลไปตามไหล่ ก่อให้เกิดรัศมีที่มีเสน่ห์ ทำให้ลักษณะของเธอมีความลึกและนุ่มนวล ศิลปินใช้เทคนิคการสร้างเงาได้อย่างชำนาญ โดยใช้เส้นดินสอนุ่มๆ เพื่อสร้างทางเข้าของแสงและเงา ความละเอียดในรูปทรงของใบหน้าของเธอสื่อถึงความซับซ้อนทางอารมณ์ที่ละเอียดอ่อน—อาจเป็นการผสมผสานของการพิจารณาและความสงบ มีความเงียบสงบที่สัมผัสได้ในช่วงเวลาที่เธอเป็นตัวแทน ซึ่งสร้างความใกล้ชิดระหว่างผู้ชมและสภาพที่เธอคิดอยู่

การจัดองค์ประกอบได้รับการจัดเรียงอย่างพิถีพิถัน; หญิงสาวซึ่งมีศีรษะเอียงเล็กน้อย ดึงดูดความสนใจของผู้ชมไปยังดวงตาของเธอโดยตรง เธอเหมือนกับว่าออกมาจากฝัน ถูกจับในช่วงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วในการพิจารณา สีดำเข้มและลึกจากดินสอที่ปกคลุมสร้างความตึงเครียดทางทัศนียภาพ ขณะที่กรอบใบหน้าที่สงบเธอไว้ในพื้นหลังที่สว่างขึ้น ผลงานนี้สอดคล้องกับอุดมคติแห่งความงามและอารมณ์ของโรแมนติก ไม่เพียงแค่สามารถจับภาพลักษณ์เท่านั้น แต่ยังดึงเอาแก่นแท้ออกมาในปี 1815 สร้างขึ้นอยู่ในบริบทของศิลปะในศตวรรษที่ 19 ทำหน้าที่เป็นสะพานระหว่างคลาสสิซิซึมกับการแสดงออกทางอารมณ์ที่กำลังจะบานสะพรั่งในอนาคต การเลือกแสดงรูปแบบที่มีความใกล้ชิดมากขึ้นของ Jacques-Louis David ที่นี่แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายของเขาในฐานะศิลปิน เชิญชวนให้เราคิดเกี่ยวกับประสบการณ์ของมนุษย์ที่ลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่ในความเรียบง่ายของการศึกษานี้。