ฉากเปิดเผยในใจกลางป่าที่ร่มรื่น โดยมีแสงลายจุดส่องผ่านเรือนยอด ต้นไม้สูงตระหง่านครอบงำองค์ประกอบ โดยมีลำต้นและกิ่งก้านของพวกมันก่อตัวเป็นมหาวิหารธรรมชาติ ศิลปินใช้ความเชี่ยวชาญในการใช้ความแตกต่างระหว่างแสงและเงา โดยมีพื้นที่มืดที่สุดของผืนผ้าใบโอบล้อมฉาก โดยมีแอ่งแสงสว่างที่ส่องสว่างรูปต่างๆ ที่ด้านหน้า ลำต้นของต้นไม้ที่ล้มลงให้ที่พักแก่ทหารไม่กี่นาย ม้าขี่ดูแลพวกเขา

ภาพวาดทำให้เกิดความรู้สึกสงบและพักผ่อน แปรงสีฟันที่มองเห็นได้ในแสงนุ่มนวลให้ความรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวและบรรยากาศ ชุดสีโน้มเอียงไปทางโทนสีเอิร์ธโทน สีเขียวและสีน้ำตาลตัดกันด้วยสีอบอุ่นของเครื่องแต่งกายของตัวละคร ชุดสีที่ละเอียดอ่อนนี้สร้างอารมณ์ความเข้มข้นที่ลดลง นำผู้ชมไปสู่ช่วงเวลาแห่งความเงียบและความคิดในเรื่องเล่าทางประวัติศาสตร์ ในขณะเดียวกันก็บอกเป็นนัยถึงกระแสอารมณ์ที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นใต้พื้นผิว