ภาพนิ่งเรื่องนี้ดึงดูดด้วยความงดงามเรียบง่ายของกาน้ำทองเหลืองที่ส่องแสงคู่กับถ้วยน้ำสีครามเข้มและจานรอง กาน้ำที่อบอุ่นเปล่งประกายเป็นจุดเด่นของภาพด้วยรูปทรงกลมมนเรียบลื่นและแสงสะท้อนที่อ่อนโยน ถ่ายทอดความรู้สึกอบอุ่นและความสบายภายในบ้าน ผิวของกาน้ำที่ดูเก่าเล็กน้อยบอกเล่าเรื่องราวของการใช้งานประจำวัน เชิญชวนให้ผู้ชมจินตนาการถึงไอน้ำที่พวยพุ่งออกจากปากกาน้ำในเช้าวันสงบ ถ้วยสีน้ำเงินคอบอลต์สดใสสร้างความแตกต่างอย่างมีชีวิตชีวากับโทนสีอำพันโลหะ ทำให้ฉากนี้ตั้งอยู่บนโต๊ะที่เรียบง่ายและเงียบสงบ พื้นหลังที่เป็นสีเลือดหมูเข้มและมีพื้นผิวค่อย ๆ เลือนหายไปในเงามืด ส่งเสริมความใกล้ชิดและโฟกัสขององค์ประกอบ เทคนิคการใช้แสงและแสงเงาของวัลโลตงทำให้เกิดความเงียบสงบที่จับต้องได้ในฉากนี้ ราวกับว่าผู้ชมจะได้ยินเสียงกระทบของเครื่องลายครามและเสียงนกหวีดของกาน้ำ แทบจะสัมผัสได้ถึงช่วงเวลาที่สงบนี้ ภาพนี้ถูกวาดขึ้นในปี 1895 ซึ่งสะท้อนถึงการสำรวจเชิงลึกของศิลปินเกี่ยวกับรูปทรงและพื้นผิวในพาเลตต์สีที่จำกัด ซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของแนวทางหลังอิมเพรสชันนิสม์และความสัมพันธ์กับกลุ่มนาบี ภาพนี้ส่งผ่านความเงียบสงบที่สงบนิ่งชวนให้ตรึกตรองเกี่ยวกับความงามและความหมายอันซับซ้อนของวัตถุในชีวิตประจำวัน