Bu zarif eserde, derin siyah bir elbise giymiş bir kadını görüyoruz; bu, onun zarafetini ve çevresini saran kasvetli havayı vurguluyor. Elbisesinin karmaşık detayları, nazik volanlarla karakterize edilmiş olup, geç Viktorya döneminin tarzını yansıtıyor. Profilde duran kadın, bir içsel yöneliş veya belki de bir özlemle bakarken, bir duygu okyanusunun içinde kaybolmuş gibi görünüyor. Solgun ışık, onu gri tonlarla sarmalıyor; masadaki ihtişamlı şamdanın altın tonları ise bu soğuk atmosfere sıcaklık katıyor.

Beni en çok etkileyen, ışık ve gölge arasındaki tezat; Millais'in bu unsurlarla ustaca oynayarak derinlik ve büyüleyici bir gizem yaratması. Arka planda hafif bulanıklık, onun kimliğine esrarengiz bir hava katıyor. Masanın üzerindeki dağınık notlar ve elindeki tek fotoğraf, anlatılmamış hikayelerin, hafızaların veya kalbinde sakladığı değerli anların anlatımını artırıyor. Zamanın o anda durduğu hissine kapılmamak elde değil; bu an, kanvasa zarif bir şekilde yansıtılmış, izleyiciye düşüncelerine ve duygularına dalma daveti yapıyor. Her fırça darbesi, dokunulabilir bir nostalji hissi uyandırıyor; adeta geçmişin fısıldar gibi etrafında yankılandığını duyabiliyoruz.