Bu eser, basit ama etkileyici çizgileriyle, saf çocukluk sevincinin bir anını yakalıyor: genç bir kız, bir bebek taşıyan, doğaçlama bir bebek arabası itiyor. Sahne, paylaşılan bir çocukluk deneyimine bir bakış gibi, inanılmaz derecede samimi hissettiriyor. Kompozisyon dengeli, kızın figürü sağ tarafı sabitliyor ve 'ev'in basit yapısı sol tarafta bir fon sağlıyor. Sıcak, kremsi arka plana karşı yumuşak mavilerin ve morların ince kullanımı, bir dinginlik ve nostalji hissi yaratıyor. Sanki sanatçı bir hikaye fısıldıyor, kaygısız masumiyet zamanını anımsatıyor; oyunları ve çocukların sınırsız hayal gücünü. Neredeyse kahkahaları ve arabanın tekerleklerinin yere sürtünmesinin yumuşak vızıldamasını duyabiliyorum.