Bu canlı eserde, bir rüzgar gülü parlak bir gökyüzünün önünde gururla duruyor, pervaneleri nazik bir rüzgarda hareket ederken, kırsal yaşam hikayelerinin fısıldadığı hissiyatı uyandırıyor. Fırça darbeleri enerjik ve ifade dolu; her katman harekete bir hissiyat katıyor; rüzgar gülü sadece statik değil, aynı zamanda yaşam dolu, yavaşça dönerken, izleyicileri yakınlardaki ağaçlar arasındaki rüzgarı hissetmeye davet ediyor. Ön planda bol miktarda renk patlaması var—canlı yeşiller, sarı çiçeklerin sıçramaları ve ahşap kulübelerin kırsal cazibesi, tarım yaşamının ideal bir kesitini yaratıyor.

Cesur fırça kullanımı, Van Gogh'un ışık ve gölgeyi yakalamadaki ustalığını gösteriyor, her elemana canlı bir varlık kazandırıyor; nerdeyse kırmızıda toplanmış insanların kahkahalarını duyabiliyoruz. Bu an zaman içinde donmuş gibi görünüyor, 19. yüzyılın huzurlu bir gününü ortaya koyarak, yaşamın basit mutluluklarının açık havada kutlandığı bir zamandı. Günlük sahnelerin güzelliğini hatırlatıyor, sıcaklık ve huzur dolu bir ortamda bizleri kucaklamak için davet ediyor.