Sahne, Venedik'in görkeminin nefes kesici bir görüntüsüyle açılır; ışığın nazik dokunuşu altında parıldayan bir kanal, zamansız bir gösteri için sahne olur. Binalar görkemli bir şekilde yükselir, biçimleri puslu atmosfer tarafından yumuşatılmış, sanki bir rüyaya bürünmüş gibi. Sanatçının ışık ustalığı, soluk bir küre olan güneşin suya altın bir parıltı yaymasında belirgindir.

Neredeyse gondolların üzerindeki suyun hafif dalgalanmasını duyabiliyor ve tenimde hafif bir esinti hissedebiliyorum. Sanatçının narin fırça darbeleri, binalara ve teknelere şaşırtıcı bir hassasiyetle hayat verirken, gökyüzü sonsuz olasılıkların arka planını sunuyor. Yumuşak maviler, sarılar ve umber tonlarının hakim olduğu renk paleti, bir huzur ve dinginlik hissi yayar. Venedik'in, sadece bir yer olarak değil, aynı zamanda bir duygu olarak bir portresi: güzellik ve dinginliğin dokunaklı bir çağrısı, büyülemeye devam ediyor.