Bu etkileyici nehir kıyısı manzarası, Montsoreau yakınlarındaki Loire Nehri'nin sakin kıyılarını yakalıyor ve izleyiciyi yumuşak sakinliğine davet ediyor. Kompozisyon, sol tarafta kıvrılarak uzanan, dokulu yaprakları kalın, ifadeli fırça darbeleriyle hayat bulmuş zengin ve yapraklı bir kıyı boyunca gözleri yönlendiriyor. Ağaçların altında küçük bir tekne, insan varlığının narin bir işareti olarak su kenarında sessizce duruyor. Sakin su, bulutlu ve hafif puslu gökyüzüyle yumuşatılmış ufka kadar uzanıyor; bu gökyüzü, hafif maviler, beyazlar ve yeşil ile toprak tonlarının nazik dokunuşlarını birleştiriyor. Ressamın tekniği, detaydan çok ışıltılı ve havadaki anlık etkileri yakalamak için gevşek, empresyonist fırça darbeleri kullanıyor; bu da sahneye hem hemen hem de zamansız olan hayali ve empresyonist bir kalite kazandırıyor.

Eser, düşünceli bir durgunluk hissi uyandırıyor; sanki izleyici suyun hafifçe kıyıya vurma sesini duyabilir ve yaprakları hafifçe sallayan esintiyi hissedebilir. Gölgeli yapraklar ile parlak gökyüzü arasındaki ince kontrastlar barışçıl bir ruh hali yaratıyor ve izleyiciyi gündelik koşuşturmacadan uzak sakin bir nehir kıyısı anına götürüyor. Tarihsel olarak bu yaklaşım, 19. yüzyılın sonlarındaki Fransız peyzaj geleneğiyle uyumlu; klasik yapı ile empresyonist özgürlüğü bir araya getiriyor — doğal ışık ve atmosferin, kesin gerçekçilikten önde olduğu bir anlayış. Bu sahnenin sade güzelliği ve uyumlu dengesi, Loire'un doğal cazibesini kutlayarak Fransız kırsalının huzurlu zarafetine zamansız bir övgü sunuyor.