Tablo, sanatçının doğayı yakalama konusundaki yenilikçi yaklaşımının bir yansıması olarak ışık ve su arasında büyüleyici bir oyundur. Hassas pembe ve beyaz su nilüferleri huzurla koyu yeşil ve mavi suyun üzerinde süzülürken, hem sakin hem de canlı bir sahne oluşturuyor. Çiçekler neredeyse rüzgarda nazikçe dans ediyormuş gibi görünürken, yansımaları kıpırdayan gölette gizemli bir şekilde parlıyor. Göz gezdirdikçe, derinlik ve hareket hissini uyandıran renklerde ince varyasyonlar takdir edilebilir; sanatçının fırça darbeleri, her bir unsuru detaylandırmak yerine, ima ederek izleyiciye sunar. Bol yeşillik içindeki çevre, yapraklar arasından süzülen ışıkla, izleyiciyle doğa arasında samimi bir bağ oluşturur, bir meditasyon molası vermeye davet eder, sadece bitkilerle suyun uyumunu deneyimlemek için.

Bu eserin duygusal etkisi derindir; Monet’in benimsediği doğanın geçici güzelliği ve huzur hissini uyandırır. Işığın su yüzeyinde dans etme biçimi, adeta yaprakların yumuşak hışırtısını ve suyun su nilüferlerine nazikçe çarptığını duyuyor gibi hissettirir. Tarihsel bağlamda, bu eser Monet'in Giverny'deki bahçesi üzerinde yoğunlaşan ünlü serisinin bir parçasıdır; doğayla olan derin bağını yansıtır. Hem değişken ışık kalitelerine duyduğu ilgiyi sergilemekle kalmaz, hem de daha soyut doğa temsillerine doğru bir geçişin sembolüdür ve modern sanat ile manzara resimciliği alanlarında nesiller boyu sanatçıları etkilemiştir. Monet, izleyiciyi su nilüferlerinin geçici güzelliğine daldırırken, etrafımızı renk ve duygu ile kutlayan bir mercekten görmemiz için bizi davet eder; bu, doğanın sakin varlığının zamansız bir hatırlatıcısıdır.