Bu büyüleyici tabloda, izleyicinin gözleri hemen canlı bir krizantem buketine çekiliyor, hayat ve kişilikle dolu bir renk patlaması. Buket, çiçeklerin coşkusunu yansıtan zarif desenlerle bezeli muhteşem bir mavi vazodan fışkırıyor. Sanatçı, çiçeklerin nazik bir rüzgarda dans eder gibi görünmelerini sağlamak için canlı fırça darbeleri ve spiral formlar kullanıyor; bu teknik, eserin duygusal kalitesini artırarak basit bir doğa tasvirini doğanın güzelliğini kutlayan bir şölene dönüştürüyor. Çeşitli tonlar—parlayan kırmızılar, güneşli sarılar ve yumuşak beyazlar—bir araya gelerek bir uyumlu palet oluşturuyor ve neşe ve canlılık şarkısı söylüyor, izleyiciyi sıcaklık ve mutluluk hissiyle bağlıyor.

Işık, çiçeklerin arasından süzülüyormuş gibi görünerek, bu hareketli kompozisyonu pekiştiren yumuşak pastel gölgeleri seriyor. Monet'in ustalığı, çiçeklerin fiziksel varlığını değil, onların varlığının özünü de yakalarken parlıyor. Tarihi bağlamda, bu eser sanatçının renklere ve ışığa duyduğu hayranlıkla dolu bir dönemden geliyor, burada cesur seçimleriyle Empresyonizmi devrim niteliğinde dönüştürüyor; burada, canlı renk kombinasyonu bizi durmaya ve belki de güzelliğin geçiciliği üzerine düşünmeye davet ediyor. Bu sanat eserinde, sadece bir vazoda çiçek görmüyoruz; yaşam, hafıza ve sanatın duygu uyandırma yeteneğiyle sarılıyoruz.