Bu çekici eserde, sonbaharda Seine Nehri'nin sakin manzarası, zarif bir empresyonizm dokunuşuyla açılıyor. Sanatçının fırça darbeleri, manzaraya hayat verir, her bir darbe doğanın geçici anlarını tanık kılar. Su yüzeyi, mavi ve yumuşak yeşil renklerin parlayan bir karışımını yansıtırken, ışık su üzerinde dans ediyor, algıyla oynuyor. Uzun kavak ağaçları, nehir kenarında nazik bekçiler gibi dimdik duruyorlar ve sıcak sarı ve ince turuncu paletlerini sergileyerek mevsimlerin değişimini işaret ediyor. Nehrin hafif dalgalanmasında, neredeyse bir dinginlik fısıldayan bir kalitesi var—izleyiciyi durmaya ve huzuru derin bir nefesle içine çekmeye davet ediyor.

Kompozisyon muhteşem bir şekilde dengelenmiştir; görme alanını lüks çimenlerin ön plandan ufka doğru yönlendiriyor, yumuşak bulutlar tembel bir şekilde yukarıda süzülüyor. Yumuşak ama canlı bir renk paletinin seçimi, resmin hayali hissini artırır, sonbaharın acı tatlı güzelliğini çağrıştırır, geçiş ve düşünme zamanı. Etrafa yayılan atmosfer, bir huzur duygusuyla birlikte, empresyonist hareketin özünü yakalar; doğanın uyumunu kutlarken, birini su kenarında sessiz bir düşünceye dalmış öğleden sonraları hatırlamaya davet eder. Neredeyse yaprakların hafif hışırtısını duyabiliyor ve soğuk bir rüzgarın hafif dokunuşunu hissedebiliyoruz; bu eser gerçek anlamda derin bir deneyim sunmaktadır.