Bu etkileyici deniz manzarası, sisli bir günü yakalar; ince sis perdeleri ufku yumuşatır, deniz ve gökyüzü arasındaki sınırları belirsizleştirir. Soluk yelkenlere sahip bir yelkenli yavaşça süzülür, yansımaları sakin turkuaz sularda parıldarken, önde birkaç kişinin bulunduğu küçük bir sandal sessizce kürek çekmektedir. Kompozisyon, dikey direkleri yatay dinginlikle dengeler ve bakışı sisle kaplı gizemli kayalıkların derinliklerine yönlendirir. Soluk yeşiller, yumuşak pembe tonlar ve nazik mavilerden oluşan pastel renk paleti, sahneye huzurlu, neredeyse düşsel bir atmosfer katar.

Sanatçının ışık ve hava kullanımındaki ustalığı; yumuşak kenarlar ve ince geçişlerle, sisin nemli ve serin dokusunu hissettirir. Ufukta alçakta, bulanık bir küre olarak görünen güneş, sisin içinden yayılır ve anın narin güzelliğini vurgular. Bu eser, 19. yüzyıl romantik deniz resminin muhteşem bir örneği olarak, izleyiciyi doğanın değişken ruhlarının sessiz gizeminde ve denizin yalnız melankolisinde kaybolmaya davet ediyor.