Bu canlı sanat eserinde, iki kadın bir çocukla nazikçe etkileşime geçiyor ve cesur sarı arka plandan yayılan sıcak bir atmosferle sarılmışlar. Figürler, canlı fırça darbeleriyle boyanmış; elbiselerinin sıcak kırmızı ve yumuşak pembe tonları, çevredeki duvarların soğuk tonları ile güzel bir şekilde karşılaştırılmış. Bu dinamik kompozisyon, bir yakınlık ve bağlantı anını yakalarken, izleyicinin özel bir sahneye gizlice baktığı hissini veriyor.

Usta fırça işçiliği figürlere hayat verirken, kadınların yüzleri neşe ve şefkatle dolu, aralarında yer alan çocuğu kucaklıyorlar. Biraz uzakta duran üçüncü figür, bir çocuk, merak unsuru katıyor; masum varlığı düşünmeye davet ediyor. Bu eserin duygusal etkisi, annelik bağlarının ve aile sıcaklığının özünü tasvir etmesinde yatıyor ve 20. yüzyılın başlarına ait bir stile kök salmış, o dönemde kadınların ve çocukların günlük yaşamına dair çok şey söylüyor.