Bu nazik çizim, arkasından görülen bir kadını yakalıyor; minimal ama etkileyici çizgilerle zerafet ve inceliği vurguluyor. Sanatçı, figürün siluetine yumuşaklık ve derinlik katmak için akan mürekkep darbeleri ile sepya ve toprak tonlarının ince dokunuşlarını ustaca birleştiriyor. Uzun ve akıcı eteğin kıvrımları, izleyicinin gözünü yukarı doğru yönlendiriyor ve zarif bir duruşu ön plana çıkarıyor. Karmaşık bir saç modeliyle taçlandırılan baş hafifçe eğilmiş; sakin bir düşünce anını hissettiriyor. Minimal arka plan, figürün varlığını vurguluyor ve onun içsel dinginliğini yansıtıyor.

Kompozisyonda renk ve çizgi kullanımı sadelik içinde izleyiciyi samimi bir ilişkiye davet ediyor; her ince darbe sanatçının insan formu ve hareketine duyarlı gözlemini ortaya koyuyor. Bu eser, hem sükunet hem kişisel bir duygusallık ifade ederek izleyiciyi zarif moda ve ince sosyal zarafet dönemine götürüyor. Tarihsel bağlamı, 20. yüzyıl başındaki estetiği ima ederken, bu eser sessiz portre sanatına zamansız bir tanıklık sunuyor.