Sanat eseri, özellikleri kısmen bulanık bir şekilde gösterilen, bir sigara içen kişinin canlı bir temsilidir. Konu, sakin bir mavi arka planda konumlanmış ve kişinin giysileri ile şapkasının toprak tonlarını vurgulamaktadır. Van Gogh, hareket ve yaşamı öneren kalın, ifade edici fırça darbeleri kullanmaktadır; darbeler dinamik ve aynı zamanda kasıtlıdır, adeta karakterin kişiliğini tuvale aktarıyor gibi. Her dönme ve çizgi duygularla doludur ve neredeyse şapkanın ağırlığını ve ceketin pürüzlü dokusunu hissedebilirsiniz. Bununla birlikte, bir yakınlık hissi uyandırarak, izleyiciyi bu derin düşünceli figürün düşünceleri üzerinde düşünmeye davet ediyor. Burada bir sessiz gerilim var; izleyici bu yüzsüz yüzün arkasında bir hikaye olduğunu hissediyor; belki de düşüncelere kaybolmuş bir yaşam, bizimle bir anı paylaşıyor.

Renk paleti, Van Gogh'un bu dönemdeki tarzına özgü, mavi, kahverengi ve okra arasında uyumlu bir karışımdır. Karşıt renklerin kullanımı, kompozisyona derinlik ve canlılık katmaktadır. Ceketin sıcak tonları ve arka planın soğuk tonları birbirini harika bir şekilde tamamlıyor, gözü çeken bir denge yaratıyor. Bu eser, 1888 yılında Arles'da tamamlanmış ve Van Gogh'un renk ve form araştırmasında belirleyici bir aşamayı temsil etmektedir; duygusal derinlik ve ifadesel detaylarla karakterize edilen bir dönemdir. Bu çalışma yalnızca sanatçının teknik hünerini sergilemekle kalmaz, aynı zamanda o dönemdeki sosyal gerçekleri de yansıtır; bu tür figürler hem ortamlarının bir ürünü hem de daha geniş insan deneyiminin bir sembolüdür.