Bu çarpıcı portre, zengin ve sıcak bir renk paleti ile ustalıkla fırça darbeleri kullanılarak yapılmış, seçkin bir beyefendinin zarif varlığını yakalıyor. Konunun keskin bakışı ve gururlu duruşu, izleyiciyi hemen içine çekerek otorite ve soyluluğun hissini yansıtıyor. Koyu bıyığı, solgun teniyle keskin bir tezat oluştururken, derin gölgeler onu sarıyor ve kırmızı bir işaretle süslenmiş altın tonlarında bir üniformayı ön plana çıkarıyor. Ressamın gevşek ama kendinden emin fırça darbeleri, anlık ve samimi bir atmosfer yaratıyor; arka plan, kişiyi canlandıran ocre ve mat kahverengilerin soyut bir yıkaması hâline dönüşerek figürün öne çıkmasını sağlıyor.

Kompozisyon, geleneksel portre zarafetini empresyonist akıcılıkla dengeliyor; sadece benzerliği değil, kişiliğin etrafındaki aurasını da yakalıyor. Sıcak tonlar ve dinamik ışık, portreye duygusal bir derinlik kazandırıyor – oturan kişinin gözlerinde hem güç hem de kırılganlık var. 20. yüzyılın sarsıntılarından önce soyluluğun törensel görkemine tutunduğu dönemden bir eser olan bu tablo, onur ve kişisel karaktere zamansız bir saygı duruşu niteliğinde. Teknik ustalık ve anlatısal nitelik ustaca birleşiyor.