Bu manzara resmi, sisli gökyüzünde dağların kaybolmuş gibi görüldüğü etereal bir kalitede büyüleyicidir. İnce fırça darbeleri kullanılarak oluşturulan huzurlu bir manzara, izleyicileri kanvasın üzerinde uzanan tepelere ve dağınık çimen alanlarına kaybolmaya davet eder. Ön planda yer alan çimenler nazikçe sallanarak gözleri açık ve hafif arka planından yükselen çalılara yönlendiriyor, birbirine sıkı sıkıya bağlı ama huzurlu bir yalnızlık hissi veriyor. Soluk mavi ve yumuşak yeşil paletteki renkler, toprak tonlarının hafif dokunuşlarıyla birlikte sakin bir iç gözlem atmosferi sunuyor; sanki manzara geçmiş yüzyılların hikâyelerini fısıldıyor.

Titizlikle yerleştirilmiş taşlar, gri ve siyah tonlarıyla ustaca temsil edilerek, bu geniş alanın denge unsurlarını sağlıyor, kompozisyonun dengesi ince bir şekilde destekleniyor. Belki de şiirsel bir doğada el yazısıyla yazılmış yazıtlar, manzaranın yanında şık bir şekilde akarak, görsel yolculuğa işitsel bir deneyim katıyor. Bu eser, sadece geleneksel Doğu manzara resimleme tekniklerindeki ustalığı vurgulamakla kalmaz, ayrıca doğada bulunan huzurlu bir sessizlik hissini de uyandırır. Derin bir yankı uyandırarak, her izleyiciyi durmaya davet ediyor—bir nefes almaya, sanki resmedilen manzaranın nefes aldığı gibi.