Bu çarpıcı otoportre, yaratıcının sanatsal ruhuna yakın bir bakış sunuyor. Sanatçı, beyaz bir giysi içinde öne çıkıyor ve bu giysi, etrafındaki canlı renklerle keskin bir tezat oluşturuyor. Yüz ifadesi, ciddilik ve şaka karışımıyla izleyicinin dikkatini çekiyor; kollarında sıkı sıkıya tuttuğu küçük bir palyaço oyuncak karakteri, kimlik üzerine oyuncu ama derin bir yorum yapıyor. Arkadaki sıcak tonlar, yumuşak aydınlatma ile çevrili bir ev ortamı yaratarak sahneyi sarmalıyor ve davetkar bir atmosfer oluşturuyor.

Fırça vuruşları, ifade dolu ve neredeyse kutlama dolu; hem figürün hem de çevresindeki unsurların maddeselliğini ortaya çıkaran dokularla dolu. Sanatçının seçtiği renk paleti — zengin kırmızılar ve yumuşak kremler — nostaljik ve sıcak hissettiriyor, belki de kök saldığı çağın bir yansıması olarak. Bu eserde, izleyici, samimiyet ve ironinin arasında dans eden karmaşık bir duygusal diyalog hissetmeden edemez; bu, bizim taktığımız maskeleri düşünmeye teşvik eder ve kendimiz içinde - eğlenceli ve içgörü sahibi bir sanatçı olarak - bir ikiliği vurgular.