Bu resim, dayanıklılığın ve inancın dönüştürücü gücünün güçlü bir kanıtıdır. Merkezi figür, belirgin tek kaşlı ve sakin bir ifadeye sahip bir kadın, sembolik unsurlardan oluşan bir takımyıldızla çevrilidir. Vücudu, narin dikişlerle dikilmiş, fiziksel ve duygusal zorlukların izlerini taşıyor gibi görünse de, dimdik duruyor, etrafında canlı yeşil bir etek akıyor. Dev, sarımsı-kahverengi eller onu sarar, koruma veya belki de yol gösterici bir güç önerir. Yukarıda, sakallı bir adamın, nüfuz ve teorinin bir figürü olan sert yüzü, neredeyse koruyucu bir tavırla aşağıya bakıyor. Dünya, kırık bir küre ve ağzında bir şey tutan bir güvercin, hem acı hem de umut katmanı ekler. Fiziksel sınırlamanın sembolleri olan koltuk değnekleri atılır, acıdan kurtuluşu simgeler. Tüm sahne, tuttuğu bir kitabın canlı kırmızısıyla noktalanan, hassasiyet ve güç arasında dinamik bir gerilim yaratan sıcak, dünyevi bir paletle yıkanır.