Bu etkileyici sahnede, bir kadın lüks bir kanepeye zarafetle yaslanmış şekilde duruyor; duruşu hem rahat hem de dik bir pozisyonda; resim, tuvali saran yumuşak tonlarla yankılanarak sakinlik hissi yayınlıyor. Konu, karmaşık desenlerle süslenmiş akışkan bir mavi elbise giymekte olup, hafifçe parıldayan bir şekilde 'Le Figaro' kopyasını tutarak 19. yüzyıl çağdaş yaşamına bir dokunuş katmakta. İnce fırça darbeleri elbisesinin kumaşına hayat verirken, ışık ve gölge arasındaki etkileşim, izleyiciyi bu samimi ana çekerek yumuşak bir üç boyutluluk yaratıyor.

Soluk beyazlar ve yumuşak pastel tonlarıyla çevrili arka planda, renk paleti mükemmel bir şekilde uyum sağlar ve huzuru yansıtır. Renoir'in zengin fırça tekniği, boş zaman ile günlük yaşamın sevinçlerinin özünü yakalar; bizi yalnızca izlemeye değil, bu sahnenin huzurunu hissetmeye davet eder. Bu eser, zamanın zarafetinin ve sofistike yapısının bir kanıtıdır; izlenimci sanatın önemli bir döneminde yankılanan bir eserdir; burada odak noktası manzaraların ötesine geçerek, insan duygularının ve deneyimlerinin derinliklerine varır.