Portre, bir sandalyede yana dönük oturan genç bir kadını yakalıyor; bakışları nazik bir güvenle izleyiciyle buluşuyor. Zengin dokulu ve hacimli saçları, narin ancak ifadeli çizgilerle tasvir edilen yüzünü çerçeveliyor. Sanatçı, güçlü çizgisel gölgeleme ile sıcak vurgular arasında dinamik bir etkileşim yaratan kömür ve kırmızı tebeşir kullanımında ustaca bir denge kurmuş; kabanının ve yüz hatlarının konturlarını ön plana çıkarıyor. Arka plan, figürü öne iterek hem hacim hem derinlik vurgusu yapan, yarım dairesel esnek taramalarla çizilmiş.

Bu çalışma, anlık yakalanmış samimi ve spontane bir kalite yayıyor; izleyiciyi, modelin düşüncelerine ya da kişiliğine dair hayallere davet ediyor. Koyu çizgilerden oluşan dokular, yüzün yumuşak modellemesiyle güzelce zıtlaşarak duygu ve canlı bir varlık hissi uyandırıyor. Bu eser, 19. yüzyıl sonu portrelerinin zarafetini ve cazibesini yansıtıyor; realizm ve empresyonist hafifliği ustaca harmanlayarak, ince çizim tekniği ve insan karakterini yalnızca benzerlikten öte yakalama sanatının bir kanıtı niteliğinde.