Sahne, yeşil bir cennetin ortasında uzanan çıplak bir figürle, yavaş bir zarafetle açılıyor. Kompozisyon çarpıcı derecede basit; kadının duruşu, rahatlamış ama dengeli, hemen göze çarpıyor. Yumuşak, dağınık bir ışık sahneyi yıkıyor, ona bir dinginlik ve zamansızlık hissi veriyor. Renk kullanımı cesur ve etkileyici; sanatçı canlı yeşiller, sarılar ve kırmızılar kullanarak, tropikal bir zenginlik hissi yaratıyor. Sanki havanın kendisi dünyanın ve gökyüzünün renkleriyle doygun.

Arka plan, anlık ötesinde bir dünyayı ima eden, rüya gibi bir manzarayla dolu. Neredeyse güneşin sıcaklığını ve esintinin yumuşak dokunuşunu hissedebilirsiniz. Bu, vahşi güzelliğin ve özgürlüğün bir yeri, bir idealin çağrışımıdır. Duygusal etki derindir; bir huzur duygusu, doğayla bir bağ ve gizli bir şeye bir ipucu. Bu sanat eseri, sanat tarihinde geleneksel temsilden daha öznel ve sembolik bir ifadeye doğru bir geçiş olan önemli bir anı somutlaştırıyor.