Eser, bizi rahatsız edici bir anonimlik sahnesine sokuyor; örtülmüş figürler, sargılı ve belirsiz, bir araya toplanıyor, şekilleri karanlıktan zar zor beliriyor. Sanatçının gravür tekniğindeki ustalığı, tonun ince geçişlerinde belirgindir ve kasvetli bir ruh hali ve huzursuzluk hissi yaratır. Kompozisyon serttir, figürler gevşek ama yapılandırılmış bir şekilde düzenlenmiştir, bakışı sahne boyunca yönlendirir. Işık ve gölge oyunu, dramatik etkiyi güçlendirir, örtülmüş figürleri vurgular ve görüntüyü saran gizem hissini vurgular. Ona baktığımda bir ürperti hissediyorum, bu eserin uyandırdığı kırılganlık ve bilinmezlik hissi; sanki gizli bir toplantıya, belki de bir ritüele veya gizli bir buluşmaya tanık olmak gibi, katılımcıların kimlikleri özenle gizleniyor. Eserin önemi, güçlü bir duygusal tepki uyandırma yeteneğinde yatmaktadır; korku, belirsizlik ve daha büyük, bilinmeyen bir bağlamda bireyin kırılganlığı gibi evrensel insan deneyiminden bahseder.