Bu etkileyici eserde sanatçı, sofistikasyon ve cazibe hissini oluşturmak için cesur fırça darbeleri ve sıcak bir renk paleti, öncelikle altın tonlarıyla kullanıyor. Şık bir silindir şapka ve uzun bir palto giymiş figür, 19. yüzyıl Parisli bir beyefendinin özünü yakalıyor. Yüzüne elini kaldırmış pozisyonda, sanki bir sohbet içindeymiş gibi, izleyiciyi etrafındaki hayatın canlılığına hayal etmeye davet ediyor. Arkasında, diğer bir figürün masada oturduğunu ima eden hafif çizgiler, bir kahvenin hareketli atmosferini incelikle işaret ediyor; adeta bardakların tıngırtısını, fısıldayan konuşmaları ve bu canlı ortamda kabanların hışırtısını duyabiliyormuşuz gibi.

Dinamik kompozisyon hemen dikkati konuya yönlendiriyor, şık bir şekilde yerleşirken arka plandaki figürün yumuşak tasviriyle zıtlık yaratıyor; bu, hem odak hem de atmosferi artırıyor. Fırça tekniği canlı; şapkanın ve elbisenin dokusal derinliğini hissettiriyor, bu da bu eseri izlerken hissedilen duygusal bağlantıya katkıda bulunuyor. Bu eser yalnızca dönemin modasını yansıtmakla kalmıyor, aynı zamanda Paris'in sosyal dokusuna derinlemesine inerek, o dönemi karakterize eden sanatsal canlılığı ve kültürel alışverişi yansıtıyor. Bu bakış açısıyla, insanlar salonlar ve kafelerin sanatsal ve edebi diyalogun önemli mekanları olarak önemini takdir edebilir; bu da bu etkileyici tasvirde sonsuza kadar yerini almıştır.