Tuval bir durgunluk ve zarafet anını yakalar; bir kadının figürü yumuşak gülümsemesi ve huzurlu ifadesiyle sıcaklık yayıyor. Giysisi—göğüs kısmında karmaşık detaylarla süslenmiş yumuşak bir beyaz elbise—zarif bir şekilde akıyor, klasik güzellik ve incelik hissi uyandırıyor. Belinde sıkı bir şekilde bağlanmış parlak mavi bir sargı canlı bir tezat yaratıyor, izleyicinin gözünü onun duruşuna çekiyor. Arka planda zengin bir kırmızı tonu, onun parlak varlığını artırıyor, neredeyse onu rahat bir kucaklama içinde sarıyor. Cazibeli kumaşların ve desenlerin bulunduğu lüks mobilyalar, sofistike ama samimi bir ortamın iç görüşünü sağlıyor.

Renoir'ın fırça darbeleri serbest ama ustalıkla; her bir darbe, kumaşların dokusunu ve yaşam kalitesini canlı bir şekilde sunuyor. Özellikle yüzü ve omuzlarındaki ışığın oyunu, neredeyse doğaüstü görünüyor—basit bir resmi yaşayan bir benzerliğe dönüştürüyor. Bu eser yalnızca konunun güzelliğinden bahsetmiyor, aynı zamanda dönemin kadınlığını ve boş zaman kutlamasını da yansıtıyor, izleyiciyi onun sakin ifadesinin ardındaki hikaye üzerine düşünmeye davet ediyor. Bu, zamanda yakalanmış huzurlu bir yansıma olup, modernliğin dalgalarında geçiş yapan bir toplumun duygularıyla yankılanıyor.