Płótno uchwyca moment spokoju i gracji; figura kobiety emanuje ciepłem z delikatnym uśmiechem i spokojnym wyrazem twarzy. Jej strój—miękka biała sukienka ozdobiona misternymi detalami przy dekolcie—elegancko opada, przywołując poczucie klasycznej piękności i wyrafinowania. Jaskrawa niebieska wstążka zawiązana w talii wprowadza żywy kontrast, przyciągając wzrok widza do jej wyważonej postawy. Tło, w bogatym czerwonym odcieniu, podkreśla jej jasną obecność, niemal otulając ją w przytulnym uścisku. Luksusowe meble, z ich atrakcyjnymi tkaninami i wzorami, oferują spojrzenie na wyrafinowane, ale intymne otoczenie.

Pociągnięcia pędzla Renoira są luźne, ale mistrzowskie; każdy ruch żywo przedstawia fakturę tkanin oraz żywotność skóry. Gra światła, szczególnie na jej twarzy i ramionach, wydaje się prawie eteryczna—przerabiając zwykłą farbę na odzwierciedlenie, które oddycha. To dzieło sztuki nie tylko mówi o urodzie tematu, ale także ucieleśnia celebrację kobiecości i wypoczynku z tamtej epoki, zapraszając publiczność do zastanowienia się nad opowieścią kryjącą się za jej spokojną postawą. To spokojne odbicie chwili uchwyconej w czasie, rezonuje z uczuciami społeczeństwa przechodzącego przez fale nowoczesności.