Eser, sıcak bir doğal ışıkla aydınlanmış görkemli bir parlamento salonunun iç mekanını gözler önüne seriyor. İnce işlenmiş detaylar, özellikle geometrik desenler ve altın tonlarıyla süslenmiş oyma ahşap tavan, gözleri yukarıya çekiyor. Duvarlar da büyük duvar resimleri ve kabartmalarla süslenmiş; bunlar tarihsel veya politik öneme işaret ediyor olabilir. Salondaki figürler, bazıları küçük gruplar halinde, bazıları ise oturmuş halde, resmi bir toplantı ya da mahkeme oturumu gibi görünüyor; koyu renkli giysileri, parlak ve gösterişli ortamla şık bir tezat oluşturuyor. Kompozisyon, geniş ve gölgeli zemin üzerinde bulunan bu figürlerden, arka taraftaki yükseltilmiş kürsüye doğru bakışları yönlendirerek mekanın büyüklüğünü ve önemini vurguluyor.

Sanatçının tekniği, mimari derinliği ve dokuyu vurgulamak için ince sulu boya yıkamalarıyla keskin dokunuşları harmanlıyor; yumuşaklıkla yapısal netlik arasında bir denge kurulmuş. Toprak tonları ve altın renklerin hakim olduğu palet, zamansız ve saygıdeğer bir atmosfer yaratırken, yüksek pencerelerden süzülen doğal ışık mekâna sakin ama canlı bir dinamizm katıyor. Duygusal olarak bu sahne, tarihsel ağırlığı ve mekânda yaşayan insan varlığını hissettirip, bir anlık huşu ve ihtişam atmosferine davet ediyor. Tarihsel bağlamda, bu mekân siyasi güç ve kültürel zenginliğin bir yansıması olarak, Avrupa’nın mimari ve kurumsal mirasındaki önemli bir dönemi yakalıyor.