Portre, sessiz bir tefekkür anını yakalar; derin düşüncelere dalmış, belki de dua eden, elleri kenetlenmiş bir adam tasvir edilir. Kompozisyona, sıcak, toprak tonlarında ince bir şekilde işlenmiş bir arka planın önünde yer alan figür hakimdir. Sanatçının becerisi, ışık ve gölgenin ince oyunlarıyla yüzün özenli bir şekilde işlenmesinde ve kompozisyonun odak noktası olan ellerin hassas modellemesinde belirgindir. Adamın bakışları hafifçe yana yöneliktir, bir iç gözlem izlenimi yaratır; genel etki, saygınlık ve ciddiyettir.

Kahverengi ve ten renklerinin sessiz renk paleti, tablonun dinginlik hissine katkıda bulunur. Fırça darbeleri gevşek ama kontrollüdür, bir anlık ve yaşam hissi sağlar. Sanatçının, öznenin kıyafetlerini (koyu renk bir takım elbise ve bembeyaz bir gömlek) ele alış biçimi, portrenin resmiyetini artırır. Bu, izleyiciyi durmaya, öznenin iç dünyasını düşünmeye davet eden bir resimdir; zarif sadeliği sayesinde belirli bir güç barındıran bir eserdir.