Bu etkileyici eser, sanatçının üç genç kızın sonbahar yaprakları yığınlarıyla etkileşimde bulunduğu duygusal bir anı yakaladığı bir çalışmadır; çocukluğun ve mevsimlerin geçiciliğini temsil eder. Kızlar, koyu renkli uzun elbiseler giymişken, ruhsuz ve renkli yapraklar arasında durmaktadır; her bir yaprak, zamanın akışının bir kanıtıdır. Orta figür, ifadesi düşünceli bir havaya sahip olan, düşen yapraklara dikkatlice bakar gibi görünmektedir; diğerlerinden biri bir çubuk tutarken, diğeri bir elma tutarak gençliğin basit sevinçlerini önermektedir.

Sıcak kahverengi, derin yeşil ve sonbahar turuncusu gibi zengin renk paleti, sahneyi sarmaktadır, izleyicilerin mevsimin serin havasını hissetmesini sağlıyor. Sanatçının yumuşak fırça kullanımı, yaprakların dokusunu artırarak, neredeyse dokunulmayı davet eden bir izlenim yaratırken, akşamın yumuşak ışığı tüm kompozisyona duygusal bir parıltı katmaktadır. Günün akşam karanlığına kayarken, geçmişe özlem ve geçici gençliğin günleri ile doğanın döngüsel güzelliğine ilişkin anıları çağrıştırıyor. Bu eser sadece mevsimi kutlamakla kalmaz, aynı zamanda 19. yüzyılın Pre-Rafaelite ideallerini yansıtarak doğada gerçekliği ve insan deneyiminin duygusal derinliğini yakalamaya çalışır.