Sahne sessiz bir yakınlıkla açılıyor; iki genç kadın, söylenmemişliklerle dolu bir havada, bir tefekkür anına dalmış durumda. Biri, oturmuş, duruşu derin düşünceyi ima ediyor, arkadaşına bakıyor, arkadaşı ayakta duruyor, elinde bir değnek duruyor. Sahne pastoral; arkalarında güneşlenmiş bir tarla uzanıyor, uzun gölgeler düşüren ağaçlarla dolu, öğleden sonra geç saatleri ima ediyor. Sanatçının tekniği apaçık ortada: Sayısız küçük renk noktasının görüntüyü oluşturmak için birleştiği, tuval üzerinde parıldayan bir doku ve ışık hissi yaratan bir nokta yöntemi. Renk paleti, dinginlik ve kırsal yaşamın basit güzelliği hissi uyandıran yumuşak mavilere, yeşillere ve toprak tonlarına yöneliyor.